กิจกรรม

แรกเมื่อเห็นชื่อ เสน่ห์ จามริก นั้นผมมีอายุราว 18 ปี ชื่อน้ีปรากฏอยู่บนปกหนังสือเล่ม หน่ึงเป็นเล่มบางๆซึ่ง ผมจำช่ือ ไม่ได้แล้ว จำได้เพียงว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเมืองที่อยู่ในความสนใจของผม แต่เนื่องจากตอนนั้นผมกำลัง ตกอยู่ในห้วงภวังค์ของการเมืองฝ่ายซ้าย แถมยังอยู่ต่างจังหวัดอีกด้วยเงิยที่มีจึงใช้สำหรับซื้อหนังสือซ้ายๆเท่านั้น  แต่ถึงกระนั้นชื่อของ เสน่ห์ จามริก ก็อยู่ในความจำของผมตลอดมา

ภาพท่านอาจารย์นั่งสบายๆ อยู่บนเสื่อที่ปูบนพื้นดิน ใต้ร่มเงาไม้ในไร่นา แวดล้อมด้วยกลุ่มชาวบ้านและพวกเราเป็นภาพที่พวกเราได้เห็นตลอดช่วงเวลาที่ทำงานร่วมกับท่านการร่วมแลกเปลี่ยนอย่างออกรสชาติและมีชีวิตชีวาท่านเปี่ยมด้วยพลังความเชื่อมั่นใส่ใจอย่างจรดจ่อฟังชาวบ้านพูดและทุ่มเทความพยายามความอดทนทั้งปลุกทั้งปลอบให้ผู้ร่วมแลกเปลี่ยนนั้นได้เห็นคณุค่าความหมายของ การดำรงวิถีชีวิตบนฐานทรัพยากร

การทำงานเป็นความสุข การรับฟังและเคารพความเห็นผู้อื่นเป็นทางเลือก และการเลือกพัฒนาชุมชนท้องถิ่นเป็นทางออกสำหรับนักวิชาการรัฐศาสตร์ ศาสตราจารย์เสน่ห์ จามริก บนเส้นทางการพัฒนาที่ขรุขระ เต็มไปด้วยความยากจน หนี้สิน และการเอารัดเอาเปรียบ

ผมรู้จักกับท่านอาจารย์เสน่ห์มานานมาก ตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กมัธยมต้น ท่านเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชาย คือ พจนา นาควัชระ ซึ่งเป็นรุ่นเดียวกัน เรียนเตรียมธรรมศาสตร์และเรียนปริญญาตรีพร้อมกัน ท่านมาที่ บ้านบ่อยๆ ผมทราบดีว่าท่านเรียนเก่งมาก จบธรรมศาสตร์บัณฑิตก่อนเวลา 4 ปีเพียงคนเดียวในรุ่นของท่าน

การเมือง ซึ่งนักศึกษาสมัยนนั้นไม่เข้าใจความห่วงใยและเอื้ออาทรนี้ ประวัติท่านอาจารย์เสน่ห์ จามริก (2554) ฉบับเต็ม